Marjolijn reist naar Tanzania, juli 2020
Sinds deze maand vliegt de KLM weer op Dar es Salaam. Vanwege de uitbraak van het coronavirus is dat lange tijd niet mogelijk geweest. Inmiddels zijn de eerste toeristen ook al weer in Tanzania op safari. Kortom hoog tijd om daar zelf ook polshoogte te nemen. Er zijn weinig besmettingsgevallen, de bevolking is gemiddeld zeer jong (18 jaar), eet gezond (geen welvaartsziektes) en heeft in Tanzania en op Zanzibar elke accommodatie zijn eigen coronacoördinator. Maar worden de regeringsvoorschriften ter voorkoming van verspreiding van corona goed nageleefd? wordt er voldoende afstand gehouden? gebruikt men mondkapjes? wordt er veelvuldig schoongemaakt? We gaan het zien…. Lees hieronder de (live) blog van Marjolijn.
22 juli 2020
Met de auto vanochtend naar Schiphol gereden en geparkeerd bij CentralParking. Prima locatie en goed geprijsd met transfer (privé) naar de luchthaven. Binnen 7 minuten stond ik bij de vertrekhal op Schiphol.
De KLM-medewerkster op Schiphol wilde bij het inchecken graag de noodzaak weten van mijn reis naar Tanzania. En ze vertelde dat er vooraf een coronatest nodig is om naar Tanzania te kunnen reizen. (Zie ook onze actuele adviezen hierover.) De test bestaat in dit geval uit een gezondheidsverklaring. In het vliegtuig moet je de gezondheidsverklaring invullen en bij aankomst in Tanzania word je (temperatuur) gescreend. Na mijn uitleg over waarom ik naar Tanzania wilde reizen mocht ik mijn bagage inchecken en doorgaan.
Op Schiphol zelf was het rustig en verliep alles soepel en ontspannen. Het boarden bij KLM ging vlot. Het toestel is bijna leeg. Erg leuk is dat twee klanten vandaag ook met mij vliegen. Zij gaan de Kilimanjaro beklimmen en een prachtige safari maken! Ze kamperen en verblijven in sfeervolle kleinschalige lodges, allemaal midden in de natuur. Heerlijk! Ik ga het zelf de komende week ervaren hoe het er is, zodat jij ook met een gerust hart ernaartoe kan gaan.
23 juli 2020
Ik sta vandaag vroeg op en vertrek vanuit mijn hotel in Dar es Salaam naar het vliegveld voor een binnenlandse vlucht naar Zanzibar. Mijn incheck verloopt ook hier gemoedelijk en soepel.
23 juli, dag 1 op Zanzibar
’s Ochtends tijd in de auto gehad om met gids Patrick te kletsen over de situatie nu. Patrick werkt al niet meer sinds maart. Corona heeft het toerisme hier helemaal platgelegd, en daarmee ook veel werkgelegenheid.
Maar hoe is het hier nu? In Dar es Salaam is net zo druk als anders. We deden er een uur over om bij het vliegveld te komen. Het leven gaat door, mensen zijn op straat. Zijn er met z’n allen, ze kletsen en lachen. Verkopen hun waar. Of wandelen / rijden naar het werk dat ze nog wel hebben.
Patrick, de chauffeur, verteld over de Covid-19 training die hij gehad heeft. Over de maatregelen die hij moet nemen om zijn auto netjes te houden, de gasten veilig te houden en zichzelf. Hij gaat er serieus en consequent mee om. We houden afstand in de auto en kletsen. Over het feit dat velen hun baan verloren zijn… geen geld meer hebben. Dan maar iets gaan zoeken om centjes mee te verdienen. Hij is serieus. Maar zodra ik hem vraag over safari’s in Selous Wild Reservaat en Ruaha Nationaal Park gaat hij glunderen. Er zit weer sprankel en zijn ogen en hij verteld de mooiste verhalen over de natuurgebieden, de dieren, wat hij allemaal heeft meegemaakt. Ik hoop voor hem dat hij binnenkort weer met gasten op pad kan!
Op het vliegveld kom ik weer in de realiteit dat er ‘iets’ in de wereld gaande is. Handen schoonmaken, temperatuur meten, mondkapje op. Oh ja, mondkapje op.
Ik klets met de medewerkers, bestel een kop cappuccino en stap in voor de vlucht van 20 minuten naar Zanzibar.
Op Zanzibar word ik ook weer hartelijk ontvangen. Health check en temperatuur meting. Iedereen draagt een mondkapje. Het is er netjes, er is ruimte. En de douaniers zijn heel behulpzaam en vriendelijk. Dat is eerlijk gezegd wel eens anders geweest ;) Misschien was toerisme voor Covid-19 wel iets vanzelfsprekends, maar nu realiseren wij ons allemaal hoe afhankelijk een hele grote groep mensen is van deze dienstverlening.
Ik kom aan bij Jambiani Villa en gooi mijn koffer in de kamer. Nu ga ik op pad met Haji, onze gids op Zanzibar. Ook hij is blij om weer een tochtje te kunnen maken. Ik ga naar mijn collega Helen en samen met haar ga ik de rest van de dag op pad. We gaan bij verschillende lodges langs, door het dorpje Makunduchi waar we leuke fiets tochtjes organiseren en door naar Kizimkazi. Hier in dit leuke vissersdorp in het zuiden van het eiland lijkt de tijd stil te staan. Bootjes liggen in het water, vissers kletsen met elkaar. En Helen verzorgt haar dhow ‘Mimi’. Hiermee kan je prachtige tochtjes maken. Varen naar een zandbank, hapjes en drankjes mee. Snorkelen, genieten van zonsondergang.
En we lopen naar Karamba Resort. Een fijne plek aan de ruige zuidkust. Het is er nog dicht omdat er nog geen reserveringen zijn. Ze zijn druk bezig het weer op te frissen, klaar maken voor wanneer toerisme wel weer op gang komt. Ook word er een prachtig familie huis gebouwd! 2 verdiepingen met een grote leefruimte en boven 2 slaapkamers met het mooiste uitzicht op zee! De mannen zijn druk bezig.
We rijden door naar Michamvi aan de oostkust. Hier is een landtong waardoor je toch de zonsondergang kan zien. En een geheim plekje… shhhh, vertel het niet door! We parkeren de auto en wandelen door het gras en langs palmbomen naar het mooiste stukje strand die je ooit hebt gezien! Afgelegen, klein en er staat een barretje. Een klein barretje met heerlijke muziek en comfortabele banken waar we neerploffen om van de zonsondergang te genieten. En er is niemand! Helen en ik met onze cocktail. We kletsen over al het moois dat we kunnen aanbieden. Over dit soort unieke en kleine plekjes die we vandaag allemaal hebben bekeken. Waar deze barman wat inkomsten heeft. Oh ja, onderweg hadden we nog wat zakjes chips gekocht bij een paar dames langs de straat. Zo profiteert iedereen een beetje. En zo, vind ik, hoort reizen te zijn. 
Het is ondertussen 19.00 uur en in de 28 uur van mijn reis heb ik 3 uur geslapen. We rijden naar Baladin, een prachtige lodge met een geweldig Italiaans restaurant waar we een hapje eten. En daarna plof ik in mijn bed, wat voor een! Een privé huisje aan het strand van Jambiani. Grote woonkamer en slaapkamer beneden. Boven een enorme vide en open badkamer met uitzicht op zee. Om echt te genieten van dit geweldige huisje heb ik de tijd niet. Morgen weer een goed geplande dag voor de boeg.
Dus ik zet mijn wekker op 06.00 uur om zonsopgang te kunnen zien, en val als een blok in slaap.
24 juli, dag 2 op Zanzibar
Ik had nog niet bij Jambiani Villa’s gelogeerd, maar wat een fijne plek! Ruime privé villa’s, direct aan het strand met een zwembad en klein restaurant/ bar waar ze ontspannen muziek draaien.
Het ligt in het vissersdorp Jambiani, ten zuiden van het drukke Paje. Paje staat bekend om de feesten, vele accommodaties en het kite-surfen. Jambiani is rustiger, heeft een ontspannen sfeer en ook veel te bieden. Hier kan je ook kite-surfen, snorkelen en duiken. Wat ons betreft een veel fijnere plek voor je Zanzibar vakantie.
Het strand is uitgestrekt, de zee helder blauw en er zijn een paar leuke strandtentjes om wat te gaan eten. In dit deel van Zanzibar kan je ook van alles ondernemen. Je kunt bijvoorbeeld naar het nabijgelegen dorp Makunduchi (20 minuten rijden) om je onder te dompelen in het lokale leven. Dit is geen toeristisch uitstapje. Je bent even onderdeel van het leven hier. Waar men blij is dat je even komt en je allerhartelijkst ontvangt. Een jonge man die wij hier kennen begeleid je. Koop een colaatje bij de lokale ondernemer en een zakje chips bij de ander. Of drink uit een verse kokosnoot proef het tropische fruit. Een aanrader is om per fiets het dorpje te verkennen …. op stap met de dhow ‘Mimi’ vanuit Kizimkazi, bekend om de dolfijnen … of een BBQ bij Michamvi bij een klein strandje en je bent hier met je eigen gezelschap… (PS kijk op onze Zanzibar pagina voor meer info over activiteiten op Zanzibar om de sfeer van dit heerlijke eiland te proeven en echt te beleven).
Ik vertrek in de ochtend met chauffeur Haji naar de noordoostkust van Zanzibar, bij het dorp Matemwe. Nog zo’n fijne plek op Zanzibar en heel anders dan Jambiani. Hier is het rustig. Langs de kust stille vissersdorpjes, wuivende palmbomen en een kilometers lang zandstrand. Ik bezoek een aantal accommodaties waar wij graag mee samenwerken. Zoals Zanzibar Pearl waar druk wordt gewerkt aan zes nieuwe kamers en het opknappen van het hele resort. Theresah en haar man vertellen mij met veel enthousiasme wat ze allemaal nog gaan doen, het terrein ziet er netjes uit, en helemaal als het bouwen over een paar weken helemaal klaar is.
Mijn favoriete plek blijft hier toch wel Hodi Hodi. Ook hier nog geen gasten, maar Julia is druk bezig om alles weer fris en netjes te maken. De tuin, nieuw linnen in de kamers, likjes verf hier en daar… De laatste maanden heeft ze haar personeel nog wat kunnen uitbetalen en laat ze in shifts klusjes doen op het terrein. Er zijn 7 kamers verdeeld over 3 huisjes. In de buurt een aantal andere accommodaties waar je een hapje kunt gaan eten. Maar ik denk dat wanneer je hier eenmaal bent, je eigenlijk nergens anders mee heen wilt. Een fijne plek waar je zelf je drankjes kunt pakken, de lekkerste maaltijden worden gemaakt en je kunt genieten van de rust en het strand.
Julia vertelt ons dat The World Travel & Tourism Council (WTTC) Tanzania veilig heeft verklaard om te reizen, en het Tanzania het ‘Veilig Reizen predicaat’ (Safe Travels Stamp) heeft gegeven.
Jambiani en Matemwe, twee geweldige plekken op Zanzibar die als combinatie een mooie afwisselende Zanzibar ervaring bieden.
Vanuit Matemwe rijd ik naar Fumba Beach Lodge waar ik heb afgesproken met de Nederlandse eigenaar Edwin. Hij is oorspronkelijk chef-kok en woont hier al zo’n 20 jaar. Deze lodge heeft hij zelf ontworpen en opgebouwd tot wat het nu is en al vele jaren komen hier vele tevreden gasten van ons.
In dit gebied zijn geen andere lodges. Fumba ligt afgelegen aan een eigen stuk strand van ongeveer een kilometer lang. Hier hoef je niemand tegen te komen. In een vrijstaande suite heb je alle ruimte, rust en privacy. De ideale plek om ver weg te zijn van alles en iedereen in de wereld!
We hebben een hoop bij te praten en ondertussen draait Edwin zijn hand niet om voor 3 verschillende garnaal gerechten, huisgemaakte sausjes en een salade. Ik kijk met verbazing hoe deze chef te werk gaat en dit in no-time op tafel tovert. Asante sana Edwin!
25 juli, Zanzibar – Arusha
Vanochtend vroeg vlieg ik met mijn collega Helen vanuit Zanzibar naar Arusha. Bij aankomst ga ik een potje voetbal kijken bij Future Stars Academy. Een geweldig initiatief van vriend Alfred die kinderen door middel van voetbal een betere toekomst biedt. Sporten, doorzettingsvermogen, samenwerken en sociale vaardigheden leren. Daarnaast geeft hij een groep coaches les bij 10 scholen in de omgeving. Een gedegen project met een goede organisatie en inkomsten door middel van subsidies en donaties. Met Explore Tanzania willen wij een samenwerkingsverband aangaan om zo deze organisatie financieel te kunnen ondersteunen. Maar ook de mogelijkheid bieden voor onze gasten om kennis te delen (dat gaat twee kanten op) en kinderen bijvoorbeeld ook mee kunnen doen en zo op een natuurlijke manier kennis maken met het lokale leven en contact maken met de mensen hier.
Zijn vrouw Kim is oprichter van Jobortunity. Een organisatie dat zich richt op beroepsonderwijs via het Hi5 concept. Ondertussen zijn er veel ex-leerlingen die, met een mooi diploma op zak, in verschillende lodges een goede baan hebben gekregen. Future Stars Academy en Jobortunity hebben tijdens de coronaperiode hun handen ineen geslagen om een veilige en inspirerende omgeving te bieden voor kinderen zonder goede thuissituatie. Met dank aan o.a. donaties van Stichting Rafiki Tanzania hebben zij dit voor elkaar gekregen en ook voedselpakketten kunnen verspreiden waar nodig.
Een inspirerende dag waar wij in de toekomst meer mee gaan doen.
26 juli, Arusha
Vandaag is voor mij een speciale dag. Want ik heb afgesproken met zeven van de gidsen waarmee wij samenwerken. Joseph, James, George, Leonard, Imma, Aloyce en Zeph. Prim kon er wegens andere verplichtingen helaas niet bij zijn. We hebben elkaar maanden niet gezien en het is heel fijn om tijd met ze door te brengen. Voor hen zijn dit onzekere tijden en het is fijn om onze ervaringen van de afgelopen maanden te delen en samen vooruit te kijken.
Natuurlijk hopen wij allemaal dat we onze prachtige safari’s weer kunnen opstarten.
Zoals gids Leonard zegt: karibu sana, je bent van harte welkom!
Daarna rijd ik naar Ngare Sero Mountain Lodge. Een oase tussen de stad Arusha en het Kilimanjaro vliegveld, op de helling van Mount Meru. Het is een paradijs omringd door water, bossen, zwart-wit Colobus apen en wel 200 verschillende vogelsoorten. Wanneer je in Tanzania aankomt is dit een heerlijke plek om even te landen. Een aantal ruime kamers in een gigantisch grote tuin. Ook is het een prachtige plek om te wandelen; kort of een paar uur rondom de lodge door de bossen, dorpjes en langs het water. Er is een zwembad, je kunt er paardrijden, croquet spelen, een tour doen naar het nabijgelegen dorp of naar het Arusha Nationaal Park. Kortom, de mooiste plek in dit gebied om een paar dagen door te brengen.
Ik spreek af met eigenaar Timmy, een goede vriend uit mijn tijd toen ik in Tanzania woonde. Op deze hoogte koelt het hier ’s avonds af, dus het is heel fijn om bij de openhaard met hem bij te kletsen.
27 juli, Tarangire
Om 08.30 uur vanochtend haalt George ons op. Ik reis de komende dagen samen met hem en mijn collega Helen uit Zanzibar voor een korte safari. Ik wil weten hoe het er in die gebieden aan toe gaat, hoe het is om op safari te zijn en welke maatregelen er worden genomen om veilig op safari te gaan. George stond ons op te wachten met zijn mondkapje, had de auto volledig schoongemaakt en gedesinfecteerd. Goed om te zijn hoe hij deze zaken serieus neemt. Onze handen werden gedesinfecteerd en toen konden we op pad! Wanneer je op safari gaat, draagt de gids een mondkapje en is het aan te raden dit zelf ook te doen wanneer je met de ramen dicht rijdt. In de praktijk zijn de ramen altijd lekker open en tijdens de safari gaat het dak ook open. Frisse lucht. In de auto, maar toch buiten.. heerlijk, vrijheid!
Gids George wil best wel even vertellen waarom je Tarangire National Park zou moeten zien.
We genieten ’s middags van een prachtige safari in het Tarangire Nationaal Park. Er zijn zeer weinig auto’s en heel veel dieren. We zien olifanten, honderden. En ook een paar die heel dicht langs onze auto lopen!
We zien o.a. ook giraffen, zebra’s, wildebeesten, een gigantisch grote zwarte python, een leeuwin, zwijnen, impala’s en pelikanen.
’s Middags zijn we bij Tarangire Safari Lodge en drinken een drankje met het mooiste uitzicht dat je in het park maar kunt hebben!
28 juli, Karatu
Om 06.00 uur sta ik op en zorg dat ik op het grote terras bij de lodge te gaan zitten om volop van deze plek te genieten. In de vallei zie ik een enorme groep buffels.
Even later word ik geroepen omdat er zes olifanten bij mijn tent staan. Ze wandelen rustig tussen de tenten door, schuren hun billen aan de bomen. Ik ga rustig op het terrasje van mijn tent zitten om ze te bekijken. Er zijn andere gasten die zo opgewonden zijn dat ze hun mond niet kunnen houden. Wel begrijpelijk, maar van zoiets kan je alleen maar in alle rust onderdeel zijn. Onze gids George legt uit dat olifanten hun natuurlijke gedrag vertonen als wij respect hebben voor hun omgeving en ook stil blijven. Gelukkig doen ze dat even later. We doen nog een korte safari en zien nog veel dieren terwijl we het park uit rijden. 
De volgende bestemming is Mto wa Mbu, een dorpje vlakbij het Lake Manyara Nationaal Park. Ik wil heel graag de lokale gemeenschap wat ondersteunen, en mijn eigen servies aanvullen, en koop bij de dames een paar schalen. De Maasai maken dit van klei. Ik koop twee grote en twee kleine schalen voor 14.000 shilling (ongeveer € 7). Ze zijn dolgelukkig met wat inkomsten.
We slapen vanavond bij Rhotia Valley Tented Lodge, een van onze favoriete plekjes tussen Lake Manyara Nationaal Park en de Ngorongoro Krater in. Een unieke locatie op de grens van het Ngorongoro bos waar de winst naar het weeshuis en overige projecten van deze lodge gaat. Het is behoorlijk fris, dus we nestelen ons bij de open haard om nog wat te kunnen werken.
Blij ben ik met een nieuwe reservering van twee dames die komende week op 4 augustus op safari gaan en hun reis afsluiten met een strandvakantie op Zanzibar. Het reizen komt langzaam weer op gang, en dat stemt mij hoopvol. Hoopvol voor de hardwerkende collega’s in Tanzania, onze gidsen, al het personeel van de verschillende lodges, de inkomsten voor de Nationale Parken, eigenlijk het land in zijn geheel.
29 juli, weer naar huis
Ik rijd in 2,5 uur vanuit Karatu terug naar Arusha en vlieg naar Dar es Salaam. Bij aankomst zal ik een paar uur bij een hotel doorbrengen voordat ik vanavond met KLM weer terug vlieg naar huis vlieg. Nu zit ik nog in het vliegtuig vanuit Arusha naar Dar es Salaam, kijk uit het raam terwijl ik over mijn geliefde Tanzania vlieg. En heb rustig de tijd om deze reis eens te evalueren.
Ik ben blij dat ik deze reis heb gemaakt. Van te voren had ik al wel het gevoel dat het prima is om in Tanzania te zijn. Dat gevoel had ik gebaseerd op betrouwbare informatie van mijn collega’s, vrienden en kennissen in het land. Nog beter om het met eigen ogen en gevoel te ervaren.
Ja, corona heerst in de hele wereld. Ook hier. Maar er wordt door de toeristische industrie goed met de situatie omgegaan. Op vliegvelden hanteren ze alle maatregelen; controleren je temperatuur, dragen van een mondkapje, het meerdere malen wassen en desinfecteren van je handen, en afstand houden. Dat kan, want de meeste kleine vliegveldjes zijn open / luchtige gebouwen. De lodges waar je vervolgens verblijft zijn door ons met zorg uitgekozen. Midden in de natuur, buiten een stad, met terreinen zo groot als een paar voetbalvelden en een tiental kamers. Buiten zijn, buiten eten, je eigen ruime kamer.
Tijdens een safari reis je met een van onze gidsen. Zij zijn gezond, houden afstand, dragen een mondkapje en desinfecteren de auto dagelijks. In de auto kunnen de ramen open, en tijdens het safari gaat het dak ook open. Er is dus altijd voldoende verse buitenlucht. Tijdens een safari slaap je weer in kleinschalige tentenkampen of lodges waar ook netjes aan alle richtlijnen wordt voldaan en je eigenlijk geen tijd binnen hoeft door te brengen; behalve in je eigen kamer of tent.
Conclusie
Na een week is het me wel duidelijk, reizen tijdens corona in Tanzania is goed te doen. De regels zijn duidelijk, vergelijkbaar met die in Nederland en als je je daaraan houdt kun je heerlijk genieten van een geweldige safari. (Zie ook onze adviezen op onze corona-pagina). Er is een check bij binnenkomst in het land. En de door de Tanzaniaanse overheid opgelegde voorzorgsmaatregelen worden hier goed nageleefd. Corona is niet verdwenen, maar besmettingen zijn net als in Nederland vermijdbaar. Op safari ben je immers voornamelijk buiten, heb je alle ruimte, reis je met je eigen gezelschap, verblijf je in kleinschalige lodges en zie je vooral veel dieren en weinig andere mensen. Kortom, Tanzania is een super plek om in deze tijd met vakantie te zijn!
