Reisverhalen

Karibu! Welcome to Maasai village!

Serengeti
We vliegen om 8 uur in de ochtend vanaf Arusha Airport in een Cessna Caravan voor 12 personen over de Serengeti. We krijgen een plastic instapkaart. We vliegen oa over Lake Manyara en spotten onderweg al olifanten en wilde beesten, ook wel gnoes genoemd. We landen op Airstrip Kogatende en ontmoeten hier onze gids en chauffeur voor de komende dagen, Aloyce. Vanaf hier begint meteen onze 1e safari en zien we vlakbij de Airstrip al grote getallen zebra’s en enkele giraffes. Op onze route zien we vele wilde beesten, in totaal zijn er 2,5 miljoen, die samen met de zebra’s de wereldberoemde trek of migratie door de Serengeti houden van Noord naar Zuid en weer terug, in 1 jaar tijd. Telkens op zoek naar voldoende vers gras om te eten. Tijdens deze migratie steken ze ook de Mara rivier over waar krokodillen op de loer liggen. Dit gaan we later te zien krijgen. Onderweg zien we de eerste olifanten en buffels waarvan er 1 iedere avond naast Roel zijn tent staat, doodeng! Shocking was ook de stervende gnoe en de aasgieren er omheen. Ze wachten tot deze dood is en pikken dan eerst de ogen eruit. This is nature! Rond 17 uur arriveren we bij onze tentenkamp Green Camp Kogatende waar we 3 nachten zullen verblijven. ’s Avonds bij ons 1e diner verschijnt een olifant recht voor ons tentenkamp. It’s a blessing zegt Cliff, de manager van het Camp.

Na onze eerste nacht in het Green Camp vertrekken we ’s morgensvroeg voor onze 2de safari. Achteraf is dit de dag dat we ontzettend veel wildlife zien met bijzondere dieren. Als eerste een buffalo die in een bosje zit. Hij heeft het struikgewas achter zich en zijn gevaarlijke hoorns als verdediging aan de voorzijde. Nadat hij ons een tijdje heeft aangekeken staat hij op en vertrekt in de bush. Een stukje verderop staat een hele kudde buffels met hun jongen in het midden van de groep ter bescherming. Even later een kudde olifanten en komt een moederdier ons waarschuwen met trompetgeluid dat we uit de buurt van haar jong moeten blijven. En ja, het is écht waar, hyena’s lachen waar je bijstaat! We zijn getuigen van de paringsdans van een struisvogel, wat heel bijzonder is zegt Cliff. Even verderop een groep leeuwen met hun jongen in een boom. Papa leeuw ligt 1 boompje verderop te slapen. Na dit tafereel krijgen we weer zin om de film The Lion King te kijken. (Leeuwen eten 1x per 5 dagen, vandaar dat ze zo vaak lui erbij liggen) We zien ook nog een krokodil met een groep nijlpaarden of hippo’s. Wist je dat een nijlpaard je in 1 hap doormidden bijt?…het zijn behoorlijk agressieve dieren. Onderweg terug naar het kamp stoppen we op een plek waar een luipaard in de bush zit. We kijken ademloos naar dit exemplaar. Ze zijn heel zeldzaam om te zien. Hij staat op uit de bush en loopt zonder gêne langs alle auto’s. Hebbes, onze nr 4 van de Big Five! Enkele kilometers voor het kamp krijgen we als toetje een heftige regenbui met modderspetters tot bovenaan het raam. Jambo Tanzania!

Vandaag is onze laatste dag in de Serengeti. Iris en Lisa besluiten om in het kamp te blijven, ze zijn het gehobbel in onze jeep even beu. Op deze safari maken we prachtige foto’s van een olifant en een giraffe héél dichtbij. We vervolgen onze weg naar de Mara rivier om de wereldberoemde crossing te zien van wilde beesten en zebra’s. Je ziet de wilde beesten de rivier inspringen en ook weer omkeren, té gevaarlijk want krokodillen liggen op de loer! Even later volgt een 2de poging en kiezen ze héél slim een route dichtbij de hippo’s, krokodillen zijn namelijk erg bang van hippo’s en blijven bij hen uit de buurt. We hebben geluk dat we deze bijzondere crossing zo snel hebben gevonden en gezien, er zijn nl safari’s zonder de crossing. Op de terugweg naar het kamp zien we een zebra met een groot, bloedend gat in zijn bil. Of deze zebra het zal overleven is nog maar de vraag. Bij thuiskomt in het kamp horen we van Iris en Lisa dat er zo’n 30 olifanten vlakbij waren komen drinken. Héél bijzonder want het personeel ging hier ook foto’s van maken. Vanuit onze “badkamer” kijken we naar een sterrenhemel met miljoenen sterren, nog nooit zoveel sterren gezien 🌟🌟🌟

Ndutu
Wat ben ik bang geweest vannacht!! Cliff had ons verteld welke dieren in en rond ons kamp komen en welke geluiden ze maken. De afgelopen dagen waren er olifanten, buffels en ook het luipaard was gesignaleerd in de nacht. Dit geluid dus, het zagende snorende gegrom was hoorbaar buiten onze tent naast mijn hoofd! Mijn hartslag was zeker 150 slagen per minuut. En ik durfde me niet te bewegen. Ook Ton wakker gemaakt door aan zijn kin te schudden, gedeelde smart/angst is tenslotte halve smart. Even later een gillend geluid en getrappel, we denken een zwijntje dat ten prooi viel aan misschien wel het luipaard. Het heeft zeker anderhalf uur geduurd voordat het geluid in de verte verdween. We nemen afscheid van Cliff, Alfred en William en vertrekken richting Ndutu, onze tussenstop richting de Nogorongoro krater. Het landschap onderweg is erg dor. Onderweg zien we voor het eerst een jakhals én hoe bijzonder, 2 cheetah’s. De rit duurt eindeloos over de dorre vlaktes voordat we in Ndutu arriveren. Hakuna matata!

Karatu
Omdat de reis naar onze volgende bestemming in Karatu niet al te lang is vertrekken we deze dag pas om half 10. We rijden een rondje rond het Ndutu meer en zien flamingo’s en een enkele hippo. We vervolgen onze reis naar de Nogorongoro krater en rijden over de rim van deze krater naar Karatu. Hier maken we prachtige fotos met wijds uitzicht over de krater. Ons verblijf in Karatu is een geheel huis met groot balkon, The Garden House, met voor iedereen een riante kamer. Het zwembad is ook een topper.

Ngorongoro
Vandaag staan we om 6 uur op om op tijd af te dalen in de Nogorongoro kater. Op zoek naar onze number 5, de rhino of neushoorn. Onze gids hoort via kontact met andere rangers dat er 1 is gespot in de bush van de krater. We rijden snel naar deze plaats om daar een tijdje stil te staan en turen in onze verrekijkers om de rhino te spotten. Het is een prachtige plek met bijzondere gele acaciabomen. Maar helaas geen neushoorn gezien. We horen van onze gids dat de rhino zich verstopt als hij zich bedreigt voelt door te gaan liggen in de bush. We rijden verder door de krater en zien vele andere dieren; wilde beesten, zebra’s, olifanten, zwijntjes en ook een groep leeuwinnen. Het is er droog en dor. In Tanzania is een project gaande om het aantal neushoorns uit te breiden. In de Nogorongoro krater schijnen er nog slechts 15 te leven. Bij thuiskomst vermaken we ons bij het zwembad. Mission Big Five not completed.

Mto wa Mbu
Voordat we doorreizen naar onze volgende bestemming stoppen we in het dorpje Mto wa Mbu. We maken kennis met onze lokale gids en beleven een wandeling door een bananenplantage. We leren over de groei en oogst van bananen. Al wandelend komen we langs kleine winkeltjes waar de lokale bewoners hun ambacht uitvoeren; Tinga Tinga schilderkunst en houtsnijwerk. Hier gaan we los en kopen onze souvenirs. Onderweg naar de lokale markt lopen we langs een primary school. Hier krijgen kinderen vanaf 7 tot 17 jaar les. De school heeft een kleine 1400 leerlingen en slechts 13 leraren dus tel maar uit hoeveel leerlingen per klas. Onze gids regelt een gesprek met het hoofd van de school en vooral Iris luistert met veel aandacht. Zou ze hier willen werken? Aan het eind van het gesprek vraagt het hoofd geld aan Ton, zodat een toiletgebouw voor de jongens van de school gerealiseerd kan worden. Ze plassen nu nog in de bush. Natuurlijk doneren wij een bedrag en het hoofd van de school lacht van oor tot oor. Na een bezoek aan de lokale versmarkt vervolgen we onze reis.

Maasai Village
Karibu! Welcome to Maasai village! Wat een bijzondere plek om te zijn! We worden hartelijk ontvangen met zang en dans. Na een welkomstdrankje en uitleg over het leven in het dorp worden we naar onze lemen hut gebracht. Deze hutten zijn allen gemaakt door vrouwen. Met koeienstront en lijm. Gelukkig stinkt t niet! Aan de ene kant van het dorp kijken we op berg Meru, de andere kant kijkt uit op DE KILIMANJARO. Wauw, hier kwamen we voor. Helaas nu bijna donker en bewolkt maar morgen krijgen we hem te zien. “Kiliman” betekent trouwens berg, en “jaro” rots. Berg van rots dus. Het wordt al snel donker en worden we uitgenodigd voor een traditional bbq. Het blijkt geit te zijn op spiesen rondom een bonfire. Iris en Lisa passen want vegetarisch. Eh, het is niet echt te vreten dus mijn portie aan de dorpskat gegeven. Lala salama!

Kilimanjaro
Het is fris in de vroege ochtend en er is geen uitzicht op de Kilimanjaro. Zodra de zon gaat schijnen krijgen we hopelijk een beter beeld. De Maasai zijn al op weg met hun kudde’s koeien en geiten, het landschap oogt rotsachtig en droog. We blijven de gehele dag in het dorp en verbazen ons over het leven van de Maasai. Alleen Roel en Margit durven het aan en nemen een korte duik in het ijskoude zwembad, brrr. S Avonds staat speerwerpen op het programma. Dit blijkt moeilijker te zijn dan het lijkt, geen enkele worp is raak. Ho ho zegt Roel, 2x de boom geraakt in plaats van het target. De zon gaat alweer onder en bij bedtijd zit er whaaaaaaa, een schorpioen naast het bed. Pats, een groot boek bovenop zijn kop door heldhaftige Ton haha.

Zanzibar
We zien vage contouren van de Kilimanjaro bij ons vertrek uit het Maasai dorp. Een goedgeluimde krijger brengt ons naar Kilimanjaro-airport. O jee, onze vlucht staat niet bij de departures. De vlucht naar Zanzibar vertrekt vanaf Arusha-airport, met de auto anderhalf uur verderop. Paniek! Wat nu? Iris ziet het busje van de krijger nog staan en rent er naartoe. Ton is tegelijkertijd in gesprek met personeel op de airport. Hakuna matata again! No worries. Er vertrekt binnen niet al te lange tijd een klein vliegtuig naar Arusha. Vliegtijd 12 minuten. 1 probleem. Ruimte voor 12 passagiers en Ton is nummer 13. Dusssss, plaatsnemen naast de piloot als co-piloot, zie foto. Een geweldige belevenis voor Ton!
Bij aankomst op onze accommodatie in Matemwe Zanzibar stappen we met onze voeten in het zachte witte zand en kijken uit over de azuurblauwe zee.
Zon, zee en strand, dat gaan we doen vandaag. ’s Middags besluiten we om toch iets te gaan doen, we gaan naar het rif lopen omdat het low tide is. De vrouwelijke manager van ons hotel zegt dat we dit zonder gids kunnen ondernemen. We hebben wél speciale rif-shoes nodig omdat we onderweg koraal en zee-egels kunnen tegenkomen. Nondeju, wat een hoop zee-egels, het zijn er duizenden! Een lokale jonge gast die op het strand leeft komt ons achterna. “Do you want help?” vraagt hij. “Nope, we do it ourselves”. Hij heeft geen schoenen aan. Even later valt Roel in een groep zee-egels en ook Ton heeft de eerste stekels te pakken, auw auw auw. “I ask 3 dollar” zegt de jonge gast en wij zeggen “yes please! It’s my habitat here, I do this every day”. “Pole pole” zegt hij, langzaam langzaam. Hij laveert ons langs de vele zee-egels en laat ons onderweg verschillende zeedieren zien zoals starfish, spiderfish en seacucumber. Eenmaal terug in ons hotel wordt de lokale Maasai-dokter geroepen en verwijderd hij de stekels met een naald van een cactus. Hierna wat papaya erop en klaar! Iris en Lisa hebben dit avontuur gemist, gelukkig maar.

Stone Town
Vandaag gaan we naar Stone Town, het oude centrum van Zanzibar-stad en geboorteplaats van Freddy Mercury. We ontmoeten onze gids bij de ingang van Djaradani Market en hij vraagt of we de vis-en vleesafdeling willen zien. Het schijnt er erg te stinken en slaan we het daarom over. Roel en Lisa hebben belangstelling voor de specerijen van het eiland en kopen in om thuis te gaan gebruiken in de keuken. De hele markt ademt een Arabische sfeer. Onze gids leidt ons door de smalle straten van Stone Town en wijst ons op de vele prachtige houten deuren, toegang tot Arabische of Indiase huizen. Met scherpe punten erop, tegenwoordig voor de sier, vroeger om olifanten te weren. Hoe groter en mooier de deur, hoe rijker de familie. Onderweg bezoeken we een aantal winkeltjes en kopen onze laatste Afrikaanse souvenirs. We lopen langs het Palace of Wonders, het is het Nationaal museum van Zanzibar. Helaas is het gebouw ingestort tijdens de laatste renovatie en afgeschermd met doeken. We sluiten onze tour af met een lunch in The Africa House Hotel met uitzicht over het strand en de haven van Stone Town.

Pingwe
Al maanden geleden heb ik voor vandaag The Rock gereserveerd, een restaurantje midden in de zee. Bij low tide kan je er naartoe lopen, bij high tide wordt je opgehaald met een bootje. De rit ernaartoe duurt anderhalf uur en is fantastisch, je krijgt een kijkje in de natuur en het dagelijks leven van de bewoners op het eiland. Het eten in The Rock is matig, behalve de “fish carpaccio” en “the steak on the stick”. Het uitzicht en de locatie is top!

Kaskazini A
Op onze laatste dag van deze droomreis zwemmen we een laatste keer in de warme oceaan, nemen een laatste duik in het zwembad en pakken onze koffers in.

Kwaheri Tanzania! 💋