Blog werkreis Marloes: naar de Serengeti!
Blog werkreis Marloes in Tanzania maart 2018 – dag 6: Op naar de Serengeti!
Gisteravond werd het erg gezellig & laat, dus heel vroeg gewekt worden in dit heerlijke, luxe bed is vandaag extra moeilijk… Maarrrrr het eerste ochtendlicht over de Ngorongoro Krater maakt alles weer goed! In dit kamp heb je namelijk vanuit je bed uitzicht over de wereldberoemde krater en dat is onvergetelijk mooi!
Na het ontbijt stappen we de auto in en start onze reis naar ons afgelegen wandelkamp in het Serengeti Nationaal Park. Dit wordt de eerste dag zonder een actief element buiten de auto, omdat we de tijd vandaag nodig hebben om van A naar B te rijden. Maar dat is geen straf: onderweg zien we ontzettend veel moois!
Voordat we afdalen naar de eindeloze vlaktes van de Serengeti, genieten we nog even van het uitzicht in de Ngorongoro hooglanden. Aan onze linkerkant de Ngorongoro Krater en aan onze rechterkant de Gol Mountains en het weidse Serengeti Nationaal Park. Voor zover het oog reikt beschermd natuurgebied… Prachtig! Een paar Maasai passeren ons onderweg naar de markt… het zou je wekelijkse route maar zijn! Wij krijgen geen genoeg van dit soort vergezichten.
Onderweg zien we op een gegeven moment vele giraffen en vier mannetjes zijn in gevecht. In stilte genieten we uitgebreid van dit spektakel… Hierna zoeken we een mooi plekje voor een kopje koffie; dat zijn ook waardevolle momenten tijdens een safari. Al rijdend vanuit de hooglanden naar de Serengeti, worden de vlaktes steeds meer gevuld met stipjes. Duizenden gnoes, zebra’s en gazelles op de groene vlaktes… Ongelofelijk veel dieren, waar je ook kijkt!! (Maart is een fantastische tijd om getuige te zijn van de massale migratie in het zuiden van het Serengeti Nationaal Park.)
In ons Green Camp bij Naabi Hill gaan we even lunchen en is er ook tijd voor een klein siëstaatje in de schaduw, met uitzicht over de gestipte vlaktes. Bijgetankt rijden we door richting het zuidwesten van het park; nog verder weg van civilisatie. Ons wandelkamp ligt erg afgelegen en is de enige in dit gebied, dus we hebben dit deel van het park helemaal voor onszelf. En dat is bijna ondenkbaar voor een wereldberoemd park als dit! (Voor jouw beeld: de weg houdt op een gegeven moment op en het laatste half uur zijn we aan het “wildrijden”!)
De landschappen onderweg naar het kamp zijn prachtig en terwijl we het kamp inrijden, worden we (weer) getrakteerd op een geweldige zonsondergang… Een lange, maar zeer waardevolle dag!
