Reizen is gewoon mogelijk…. juist nu. Leef!
Eind november ben ik met twee vriendinnen naar Tanzania vertrokken. Behoefte aan een flinke dosis natuur, dieren, zon en ruimte.
Na bijna 2 jaar Corona-perikelen ben ik wel toe aan wat rust. Even tijd om op te laden, inspiratie op te doen, gewoon even in Tanzania ‘zijn’ zonder vol programma en agenda. En dat is goed gelukt.
Wij zijn onze reis begonnen met een prachtige vlucht vanuit Arusha naar het Serengeti Nationaal Park. We vliegen de stad uit en het prachtige landschap wordt zichtbaar. Eerst vliegen we over het volle Lake Manyara Nationaal Park en over de majestueuze Ngorongoro Hooglanden met zijn kraters en bergen. Daarna volgen de eindeloze vlaktes van de Serengeti, eerst heel dor en droog. Daarna heldergroen kort gras. Aangekomen in midden-Serengeti worden we ontvangen door gids James en ranger Silver. Samen rijden we in een paar uur naar ons wandelkamp in het zuiden van het park; daar waar de migratie van wildebeesten dit seizoen is. Onderweg zien we gelijk groepen olifanten, hyena’s, zebra’s, wildebeesten, struisvogels en nog veel meer.
We komen aan bij het wandelkamp in het Kusini gebied. 3 sfeervolle tenten staan voor ons klaar. Een comfortabel bed met wit linnen, lampjes op zonne-energie en een eigen badkamer met toilet en safari-stijl douche. Bij de restaurant-tent een fijn kampvuur, koffie & thee voor het pakken en uitzicht op een kopje waar de bavianen elkaar gezellig aan het vlooien zijn.
Vanuit dit sfeervolle kamp worden we volledig in de watten gelegd door de crew Hamisi, Julius, ‘Doctor’ en Imma. We gaan ’s ochtends op wandelsafari en ’s middags kiezen we ervoor om met de auto op safari te gaan. Zo hebben we het beste van twee werelden!
We staan rond 06.30 uur op met een kop koffie en heerlijk ontbijt. Terwijl het buiten nog koel is beginnen we een uurtje later aan de wandelsafari van zo’n 4 uur. Het gigantische gebied hebben we helemaal voor onszelf. Geen nieuws, geen 4G, geen WiFi (wel op te zoeken), geen computers, geen drukte.
Wel een geweldige gids, vrolijke ranger en goed gezelschap.
We hebben fijne gesprekken, zijn onder de indruk van de brullende leeuwen, genieten van geluiden van de vogels, ons biertje en gin & tonic. Allemaal onder de prachtige Afrikaanse (vallende)sterrenhemel en bij het kampvuur. We worden verwend met heerlijke gerechten en slapen allemaal als een blok zo lekker in de buitenlucht.
Onze wandelsafari’s… We zien giraffen, wildebeesten, zebra’s, stekels van de stekelvarken, schildpadden en vele vogels. We luisteren naar de leukste verhalen van James over de uitwerpselen van de hyena, olifanten, dik dik, baviaan.
Interessant om te leren hoe werkelijk alles in de natuur wordt gebruikt. Niets gaat verloren. Het doet mij nadenken over onze ‘consumptie’ maatschappij en inspireert mij om thuis nog meer mijn steentje bij te dragen qua duurzaamheid. Alle kleine beetjes helpen, niet waar?
’s Middags genieten we van een safari met de auto zodat we grotere afstanden kunnen afleggen. Highlight was het zien van een groep van 11 leeuwen; 3 moeders en 8 jongen. James schat dat ze ongeveer 2 jaar oud zijn. En dat blijkt, want ze zijn bijzonder speels. Twee uur lang hebben we ze kunnen bekijken. Geen enkele andere auto kwam langs. Het was zo speciaal dat we dit helemaal voor onszelf hadden.
Na 3 heerlijke dagen rijden we de Serengeti uit. Onderweg zien we voor het eerst weer andere reizigers, dat is even schrikken ;-) Heerlijk is het om even in je eigen bubbel te hebben geleefd.
Hierna rijden we langs de Ngorongoro Krater naar Gibb’s Farm. Een heerlijke lodge in de Ngorongoro Hooglanden op een oude koffieplantage. Hier kwam ik al als klein meisje met mijn zusje en ouders. Het is fijn om mijn herinneringen aan deze mooie plek met Serva en Kieke te delen.
Bij Gibb’s Farm bekijken we de fantastische schilderijen van Happy Robert, wandelen we door de weelderige tuin, zien de zon ondergaan over de koffieplantages en genieten van de heerlijke maaltijden met verse ingrediënten uit eigen moestuin.
De volgende ochtend maken we een fietstocht over de plantage. Zo leuk om de safari op deze manier af te wisselen. We hebben met al deze indrukken het idee dat we al heel erg lang van huis weg zijn, het zijn pas 4 dagen!
En dan volgt nog een hoogtepunt. Twee nachten in ons Green Camp Manyara. Ondertussen een van mijn favoriete plekken aan een rivierbedding diep in het Lake Manyara Nationaal Park. Een plek waar ik vanaf het begin bij betrokken ben geweest.
Mijn zakenpartner is er ook, en het is fijn om twee dagen lang te kunnen brainstormen en nieuwe plannen te maken voor 2022.
De eerste ochtend sta ik weer lekker op tijd op. Met een bak koffie in de hand uitkijken op de waterval en rivierbedding terwijl de natuur rustig op gang komt. En daar zien we dan toch een leeuwin in de rivierbedding staan. Aan de wandel om wat te gaan drinken. Ze keert terug de bosjes in, volgens ons weer terug naar haar welpjes omdat ze nog zogend is.
’s Middags beklimmen we de waterval en genieten we van het uitzicht met een biertje in de hand.
En hoe fantastisch was het om olifanten op bezoek te hebben die van het water komen genieten.
Mijn zakenpartner heeft een nieuwe tent meegenomen. Altijd pionieren en gave nieuwe dingen uitproberen. Samen zetten we de nieuwe tent op. Deze is net iets groter dan onze huidige tenten in het wandelkamp. En het mooist is dat alle kanten open kunnen, ook het dak… maak je geen zorgen, de tent is alsnog helemaal gesloten d.m.v. gaas. Hoe fijn is het om midden in de natuur zo lekker naar buiten te kunnen kijken, genieten van de sterren. En mocht het toch wat gaan regenen, dan trek je het tentdoek er zo weer overheen. We zijn nog niet 100% tevreden en gaan nog wat aanpassingen laten maken. Het doel is om deze nieuwe tenten in de zomer van 2022 te gaan aanbieden aan onze reizigers.
Tijdens ons verblijf zijn ook 3 artsen (uit Nederland en Ierland) een weekendje weg naar het Green Camp in Manyara. Zij werken in KCMC-ziekenhuis in Moshi. Het is zeer interessant om met hen te spreken over de Corona situatie in Tanzania. Zij bevestigen dat er amper gevallen zijn in Tanzania. Op dit moment zelfs geen een opname in hun ziekenhuis.
Het land is groot met weinig inwoners per km2. Daarnaast is de bevolking jong (gemiddeld 18 jaar), het is er warm en men leeft voornamelijk buiten. Corona verloopt dus heel anders dan bijvoorbeeld bij ons in Nederland .
Het was zo fijn om hier weer 8 dagen rond te reizen. Wanneer je hier bent is alles weer normaal. Het leven gaat gewoon door.
Mensen zijn verstandig en handelen veilig. Wat je zelf kent is vaak je veilige haven en wat je niet kent kan soms leiden tot angst. Maar de mensen die in die ‘andere’ wereld leven, leven ook gewoon hun veilige leven.
Reizen in Tanzania is veilig en fijn. Het enige verschil is dat je nu een PCR-test moet doen om naar Tanzania te reizen. Verder is reizen in Tanzania net zo ‘veilig’ of ‘gevaarlijk’ als thuisblijven. Het is maar hoe je het onderneemt.
We rijden vanuit Lake Manyara terug naar Kilimanjaro Airport voor onze KLM-vlucht terug naar Amsterdam. Terug naar huis, mijn andere thuis, ook dat is weer fijn.
Het enige is dat we met z’n drietjes minder uitkijken naar de sfeer in Nederland… de verdeeldheid, het oordelen, de beperkingen.
Maar wat voelen we ons rijk dat we hier even 8 dagen uit hebben kunnen ontsnappen, hebben kunnen opladen.
We gaan onze verhalen delen, en ook anderen inspireren om op reis te gaan en van deze mooiste plek op aarde te genieten.
Reizen is gewoon mogelijk. Juist nu. Leef!
[Foto’s Kieke van Maarschalkerwaart]